Πέρασε φέτος ο βαρύς χειμώνας κι απ' το σχολείο μας, κι αφού
κρυστάλλωσε με τις χιονιές, τις μπόρες
και τις συννεφιές του την αυλή μας, φύσηξε μια μέρα σ' ένα βοριαδάκι τσουχτερό
τις τελευταίες του λέξεις και τράβηξε για την άλλη πλευρά του ορίζοντα. Αγουροξυπνημένη φόρεσε η άνοιξη το καλό της,
το πολύχρωμο φουστάνι και γλιστρώντας πάνω στο ουράνιο τόξο κατέβηκε ως την
πόρτα μας. Κρατούσε τούτη τη φορά για
μας ένα πολύ πρωτότυπο δώρο. Μια κατακόκκινη βαλίτσα!
Κάπως έτσι
μπήκε ο Ευτύχης στην αγκαλιά μας και φωτίστηκαν οι καρδιές από αγάπη, φροντίδα,συγκίνηση, ελπίδα, αλληλεγγύη, τρυφερότητα... Για λίγες μέρες μόνο φιλοξενήσαμε
τον Ευτύχη, για πάντα όμως έγινε το μωρό μας, ο φίλος, ο μικρός μας
αδερφός. Και σαν ήρθε η ώρα του
αποχωρισμού, με προσοχή κι εμπιστοσύνη τον αφήσαμε απαλά σ' άλλες ζεστές και
τρυφερές αγκαλίτσες να συνεχίσει τ' όμορφο ταξίδι του.
Πρώτος
προορισμός η υγεία, δεύτερος η αγάπη, τρίτος η συμπαράσταση, το κουράγιο, η
χαρά της προσφοράς, η αδερφοσύνη, η ελπίδα... Ας ανοίξουμε την αγκαλιά μας κι
ας γίνουμε όλοι ένας ακόμα προορισμός για τον Ευτύχη που ταξιδεύει χαρούμενος
πάνω στο ουράνιο τόξο της ανθρωπιάς μας.
Καλό σου
ταξίδι, Ευτύχη μας! Θα 'μαστε πάντα κοντά σου...
Ένα ταξίδι για τον Ευτύχη
Ένα ταξίδι για τον Ευτύχη
Ευτύχη
σ' αγαπάω
ταξίδι
θα σε πάω
στου
Ορίζοντα την άκρη
της
λύπης σου το δάκρυ
να
σβήσει να χαθεί
χαρά
να γεννηθεί.
Και
ο καιρός θ' αλλάξει
κι
η μπόρα θα περάσει
τον
πόνο σου θα διώξω
μ'
ένα ουράνιο τόξο
κι
εκεί θα φτιάξω μια φωλιά
την
τρυφερή σου αγκαλιά,
να
μπαίνω να γλυκαίνομαι
να
βγαίνω να θυμάμαι
πως
και οι περιπέτειες
ξεχνιούνται
και περνάνε
αρκεί
να είμαστε μαζί
αρκεί
κοντά σου να' μαι!
Αρχίζουμε
απ' τα Χανιά
στ'
όνειρο ανοίγουμε πανιά
ελπίδα
είν' η πυξίδα μας
κι
η αγάπη στα ταξίδια μας
σαν
διαβατάρικα πουλιά
να
πάμε σ' όλα τα σχολειά!
Β΄ τάξη - 15ου Δημοτικού Σχολείου Χανίων
Οι δασκάλες
Καλπακίδου Μαρία - Βρεττοπούλου Μαρία
Οι δασκάλες
Καλπακίδου Μαρία - Βρεττοπούλου Μαρία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου